Gözleri kapanan cilt kanseri Salih: Ailemi merak ediyorum, bisiklet sürmek istiyorum

Son gelişmeleri kaçırmamak için Google News sayfamızı takip edin. Butona tıkladıktan sonra açılan sayfanın sağ üst tarafında yer alan yıldızlı "Takip Et" simgesine dokunmanız yeterlidir. Takip Et

yaÅŸadığı dramı gündeme getirmesinin ardından yardım eli uzanan Ä°ÄŸneci, yüzünü saran yaraların iyileÅŸmesi ile kapanan gözleri de ışığı algılamaya baÅŸladı. Görmeyi çok istediÄŸini belirten Ä°ÄŸneci, “Ailemi merak ediyorum. Tek başıma bisiklet sürmek istiyorum” dedi.

Yasemin- Ä°dris Ä°ÄŸneci çiftinin, 3 çocuÄŸundan en küçüğü olan Salih’in 2 yaşındayken sol gözünün üzerinde kitle çıktı. Kitle ameliyatla alındı ancak yüzünün farklı yerlerinde yeni kitleler çıktı. Cilt kanseri teÅŸhisi konulan ve yüzünde derin yaralar oluÅŸan Salih Ä°ÄŸneci, 10 ameliyat geçirdi. Buna raÄŸmen gözleri yaralar nedeniyle kapandı. Ankara Hacettepe Ãœniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Onkoloji Bölümü’nde tedavi olan Salih Ä°ÄŸneci’ye 6 aylık kullanım için ilaç verildi. Maddi gücü yetersiz olan Ä°dris Ä°ÄŸneci, kutusu 2 bin 600 TL olan 12 kutu ilacı alabilmek için aşçılık mesleÄŸini bırakarak, ailesiyle birlikte Aziziye ilçesine baÄŸlı AÅŸağı Yenice köyüne yerleÅŸti. Burada çobanlık yapmaya baÅŸlayan Ä°ÄŸneci’ye oÄŸulları Haktan (10) ve Fırat (13) yardım etti. Salih ise köydeki perdeleri kapalı tek odalı evde karanlıkta yaÅŸama tutunmaya çalıştı. Salih gün boyu odasında açık olan televizyonu dinleyerek zaman geçirdi.

”GÖZLERÄ° IÅžIÄžI ALGILAMAYA BAÅžLADI’

GüneÅŸe alerjisi olduÄŸu için dışarıya çıkamayan Salih’in karanlık odadaki yaÅŸam mücadelesinin Demirören Haber Ajansı tarafından 2 yıl önce haberleÅŸtirilmesinin ardından aileye yardım yaÄŸdı. SaÄŸlık Bakanlığı’nın da devreye girmesiyle Ankara’da tedavisine baÅŸlanan Salih’ten art arda iyi haberler gelmeye baÅŸladı. Damar yoluyla 3 seans uygulanan ilaçla, Salih’in boynundaki yara kapandı. Sol gözündeki büyük yara küçülürken, iyileÅŸmeye baÅŸlayan yaraları ise kabuk tuttu. Her geçen gün iyiye giden Salih Ä°ÄŸneci’nin yaraları nedeniyle kapanan gözleri de ışığı algılamaya baÅŸladı. Aile köyden çıkarak ÅŸehir merkezine taşındı. Salih Ä°ÄŸneci, gittiÄŸi görme engelliler okulunda çok mutlu ve o çok korktuÄŸu ışıktan da etkilenmiyor.

‘ÇOK ŞÜKÃœR ALLAH’A O Ä°LAÇ Ä°YÄ° GELDÄ°’ 

Çobanlığı bırakıp çocukları ile ÅŸehre yerleÅŸen ve ailesinin geçimini ÅŸoförlük yaparak saÄŸlayan Ä°dris Ä°ÄŸneci, “Salih’in kullandığı bir ilaç vardı. Çok şükür Allah’a o ilaç geldi. Hocamız o ilacı bir hafta önce kesti. Ä°ki ay sonra göz doktorundan randevu alacağız. Hocalarımız yurt dışından gelen bir cihazın olduÄŸunu ve o cihazla Salih’in gözlerine bakacaklarını söyledi. Ä°nÅŸallah ondan sonra da bir yol çizip gözlerini açmaya çalışacaklar. BaÅŸta Demirören Haber Ajansı olmak üzere oÄŸlum için yardım elini uzatan herkesten Allah razı olsun” diye konuÅŸtu.

‘ARTIK PANSUMANINI KENDÄ°M YAPIYORUM’

OÄŸlunun karanlık dünyasından çıkıp bugünlere gelmesinin bir mucize olduÄŸunu belirten Yasemin Ä°ÄŸneci ise “Destek veren herkese teÅŸekkür ediyorum. Ä°nÅŸallah Salih’in gözleri de açılırsa bütün sıkıntımız bitecek. Artık yaraları da çıkmıyor. ÇoÄŸu yaraları hep kapandı. Köydeki evimizde Salih sürekli karanlık odada kalıyordu. Pansumanını falan her ÅŸeyi kendim yapıyordum. Åžimdi ışığa çıkabiliyor. Ama yine doktorlarımızın önerisi güneÅŸe fazla çıkmaması. Allah’ıma binlerce şükürler olsun önceki gibi yaraları yok. Artık pansumanını kendim yapmıyorum. O ilaç sayesinde yaraları kapandı. Åžu anda sadece gözleri kaldı. Ä°nÅŸallah gözleri de açılırsa bizden mutlusu olmaz” dedi.

Salih İğneci de kendini çok iyi hissettiğini söyledi. Yüzündeki yaralar iyileştikçe ışığı daha çok algılamaya başlayan İğneci, görmeyi çok istediğini belirterek şunları söyledi:

 “Önceden karanlık bir odadaydım, ışık göremiyordum. Mesela önceden hiç kendim yürüyemiyordum. Hep bir karanlık yerde duruyordum. Dışarıda bile yüzümü kapatıyorduk. Åžimdi kendim yürüyebiliyorum, ışıktan rahatsız olmuyorum. Her ihtiyacımı kendim görebiliyorum. Ankara’ya da gidiyorum. Hatta Ankara’daki ilaçlarımı da kestiler. Gözlerim açılınca mesela abimlerle bisiklet sürmeyi hayal ediyorum. Erzurum’da tek başıma sokaklarda gezmek istiyorum. Annemi, babamı, kardeÅŸlerimi de merak ediyorum. Okulda da mutluyum. Burada öğretmenim bize yazı yazmayı öğretiyor. Kitap okuyoruz. Teneffüslerde arkadaÅŸlarımla oynuyorum.”  

Son gelişmelerden ilk siz haberdar olmak için bizi takip edin.